Słownik polsko-niemiecki. 2014.
pykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pykaćam, pykaća, pykaćają {{/stl 8}}– pyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, pykaćnę, pykaćnie, pykaćnij, pykaćnął, pykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować powstawanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pykać — ndk I, pykaćam, pykaćasz, pykaćają, pykaćaj, pykaćał pyknąć dk Va, pykaćnę, pykaćniesz, pykaćnij, pykaćnął, pykaćnęła, pykaćnęli, pykaćnąwszy 1. «wydawać wargami charakterystyczny odgłos, wypuszczając dym przy paleniu fajki (rzadziej cygara)»… … Słownik języka polskiego
cybuch — m III, D. a; lm M. y 1. «część fajki w kształcie rurki łączącej ustnik z główką» Fajka na długim, wygiętym cybuchu. Pykać, ciągnąć dym z cybucha. 2. techn. «cienka stalowa rurka zakończona z jednej strony ustnikiem, z drugiej końcówką ze stali… … Słownik języka polskiego
cygaro — n III, Ms. cygaroarze; lm D. cygaroar «wyrób tytoniowy z nie krojonego liścia tytoniu specjalnych odmian, zwiniętego w rurkę i oklejonego drugim liściem; zapalany koniec jest ucięty» Hawańskie cygaro. Palić, pykać cygaro. Zaciągać się cygarem.… … Słownik języka polskiego
fajka — ż III, CMs. fajce; lm D. fajek 1. «przyrząd do palenia tytoniu, składający się z cybucha i połączonej z nim główki, którą napełnia się tytoniem» Drewniana, porcelanowa, piankowa fajka. Napchać, nabić, naładować fajkę. Palić, kurzyć, ssać fajkę.… … Słownik języka polskiego
pykanie — n I rzecz. od pykać … Słownik języka polskiego
pyrkać — ndk I, pyrkaćam, pyrkaćasz, pyrkaćają, pyrkaćaj, pyrkaćał pot. «o silnikach, maszynach itp.: warczeć, furczeć, turkotać, pykać» … Słownik języka polskiego
pyrkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIII, pyrkaća, pyrkaćają, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o silniku, motorze itp.: pykać, warczeć, warkotać, terkotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głośno pyrka włączony silnik ciężarówki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
